Hallo! Ik ben Eva.
Mijn ogen houden van details en mijn geest nog meer van alles wat kleurrijk is. En net als zoveel dingen in het leven, begint ook dit verhaal een paar generaties terug.
Mijn oma naaide met veel zorg en liefde naamlabels in al haar kledingstukken, en in die van ons. Witte geweven labels, met je achternaam in rode sierlijke letters. Je kent ze wel. Zowat iedereen had er zo eentje in zijn scoutstenue, jas of zwemzak.
​
Oma is er niet meer, maar haar 'Van Emelen' labels duiken te pas en te onpas op: verstopt in een zakdoek, op de rand van een oud tafelkleed, of in het kolleke van een zelfgebreide trui. En telkens als ik er eentje tegenkom, is het alsof ze weer even hier is.
Je had er gemakkelijk
overheen kunnen kijken, maar je hebt het toch gezien!
Daaruit ontstond Abel: een warme, vertrouwde herinnering waar je meteen vrolijk van wordt.
​
Geen naamlabels maar strijklabels met een boodschap. Soms grappig, soms warm en troostend. Een beetje nostalgie, een beetje empathie, en altijd met een glimlach.
​
Abel is een ode aan mijn oma. En aan iedereen die warmte, zachtheid of een vrolijke noot kan gebruiken. Je had er makkelijk overheen kunnen kijken, maar je zag het toch!
Heb je een vraag?
Shoot!
